Тарихтағы Шәкәрім Құдайбердиев есімі
Шәкәрім Құдайбердиев – қазақ ақыны, жазушы, аудармашы, композитор, тарихшы және философ. 1858 жылы 23 шілдеде Семей облысы, Кен бұлақ қаласында дүниеге келген. 1931 жылы 2 қазанда КСРО, Шыңғыстау шатқалында қайтыс болды. Абайдың жиені мен шәкірті. Ол алғашқы мұсылман білімін алды, 14 жасынан бастап өлең жаза бастады, өзін-өзі тәрбиелеумен белсенді айналысты. “Қалқаман–Мамыр“ (1888), “Еңлік–Кебек“ (1891), “Айсұлу–Нартайлақ“ (1892) поэмаларының авторы. Негізгі философиялық Еңбек– “үш ақиқат“ трактаты (басылым. 1991 жылы), онда өмір мен өлім, болмыс пен таным, адамның шығу тегі және әлем мәселелері түсіндіріледі. А.С. Пушкиннің “Дубровский“ және “боран“ (1936) повестерін қазақ тіліне өлеңмен аударуды жүзеге асырды. Прозалық шығармалардың ішінде” түркілердің, қырғыздардың, қазақтардың және Хан әулеттерінің шежіресі “(1911) бар, ол қазақ халқының тарихын, сондай-ақ“ мұсылмандық негіздерін “ (1908) зерделеу жөніндегі көп жылдық жұмысты қорытындылады.
Список статей
-
Абай және Шәкәрім-рухани туыстық
-
Абай и Шакарим против экстремизма
-
Адаспайсын ақылды
-
Из глубины времен
-
Наследие Шакарима-бесценное достояние народа
-
Уақыт тақырыбы
-
Шакарим Қүдайбердыұлы
-
Шакарим-достойный ученик великого Абая
-
Шәкәрім созі және қазақ әдеби тілі
-
Шәкәрім мұрасы-халақтың асыл қазынасы 11-14
-
Шәкәрім өлендеріндегі имандылық мәселесі
-
Шәкәрім өмірінің белгісіз беттері
-
ШӘКӘРІМ ӨСИЕТІ
-
Шәкәрімнің философиялық лирикасы